રાત તો બધીજ સરખી, અંધારા જુદા જુદા છે,
ચોઘડીયું એકનું એક, એના ઉજાગરા જુદા જુદા છે.
ઊંઘ એને વળી આવે ક્યાંથી, ઘરમાં તો ખાલીપો છે,
ખખડાટ એનો એજ, એને ભણકારા જુદા જુદા છે.
ઉજ્જવળ પ્રકાશ, ને એક હાશ…, ક્ષણિક નીવડ્યા,
ચારે કોર બસ વીજળીના, ચમકારા જુદા જુદા છે.
અલા ચંદર, તું કેમ શરમાઈ ગયો?
તારું નામ લવ એ પેલ્લા તો તુ સંતાઈ ગયો.
હવે શું કરશે એ, તને ક્યાં શોધવા નીકળે?
અજવાળા જેમ રોજના, તારા નખરાં જુદા જુદા છે.
અધકચરી ઊંઘમાં એને કંઈક આભાસ થાય છે,
નીરવ શાંતિ માં અચાનક ખળભળાટ થાય છે,
દીવો કરીને જોવાની એને શી જરૂર ‘કાચબા’,
તારાથી કાંઈ એના ધબકારા જુદા જુદા છે?
– ૨૯/૦૯/૨૦૨૦
Good poetry