પ્રેમરસ ની કવિતાઓ
રોજ સવારે નવી આશા લઈને જાઉં છું,રોજ સાંજે એજ નિરાશા લઈને આવું છું. આજે જ હશે એ દી' જેની પ્રતીક્ષા છે,ઊઠતાં બેસતાં એક જ ગાણું ગાઉં છું. બીજ એક સપનાનું વાવ્યું, આંબો કરવાં-પાણી એને પરસેવાનું પાઉં છું. એક નજરમાં મોહિત થઈને દોડી આવે,વારે વારે કેશ કલાપ સજાઉં છું. પાસે રાખી નિરખવો એને મન ભરીને,પાટલે બેસતી ધૂળ સતત હટાવું…
બારણાં બંધ કરો ને પ્રકાશ ઝાંખો કરો,હાથમાં આપો હાથ, બંધ આંખો કરો. ખોવાઈ ના જાશો સપનાની દુનિયામાં,શ્વાસ ઉંડો લો, ને હોઠ વાંકો કરો. બિલ્લીનોય પગરવ અહીં મંજૂર નથી,ઝાંઝરડી કાઢો ને ઘૂઘરો છાનો કરો. શિયાળો-ઉનાળો ભેગાં બેવ થયાં છે,ધરુજતા આવો ને ધાબળો મારો કરો. પરસેવાની સુગ શ્રમિકને હોય કદી?હૈયાથી હૈયું અડકાડી વ્હાલો કરો. કામ હવાનું જગા મળે ત્યાં ઘુસી…
રમત રમતમાં ખેલ કરી જાય છે લોકો,લાગણીઓ સાથે રમી જાય છે લોકો. ઉમળકા સાથે રોજ આવીને ભેટે, ને-હાથમાંથી અચાનક સરી જાય છે લોકો. ભીડ ચીરીને કોઈ ઉતરી જાય મનમાં,નીકળીને ભીડમાં ભળી જાય છે લોકો. મીઠેરો સાદ દઈ દોડાવે અંધારે,ગોઠવીને છટકું પુરી જાય છે લોકો. વર્ષોના વાયદે કરાવે સહાયતા પણ-પહેલાં જ પોકારે ફરી જાય છે લોકો. આંખો ઢાંકીને જાણે…
લગભગ એવું કશું જ બાકી વધ્યું નથી જેની કામના હોય તારી પાસેથી. છતાં એક વાર તને મળવાની, જાણવાની અને સમજવાની “મહેચ્છા” છે....
તું પોતાને બિલકુલ પણ એકલો સમજતો નહીં, હું તારી સાથે જ છું, "મને તારો જ ગણ" અને જે કંઈ પણ તકલીફ હોય, એ મને નિઃસંકોચ કહે....
મારા પર તને ગુસ્સો છે જાણું છું, પણ મારો વિશ્વાસ કર, મને મારી વાત કહેવાનો "અવસર" તો આપ, તારી બધી જ ગેરસમજણ દૂર થઈ જશે...