મુક્તકો સ્વરૂપે રચાયેલી કવિતાઓ
હવામાં ઉડાય, આમ વાંધો નહીં,ઉડી જવાય, જો દોરી બાંધો નહીં.હવા ભરીને જ, ઊંચે ઉડાય આમ તો,પડી જવાય, જો કાણું સાંધો નહીં. હવા ભરાય, જો ભ્રમ ભાંગો નહીં,ફૂલી જવાય, જો ખીંટે ટાંગો નહીં,ભારી થઈને 'હલકાં' થઈ ગયાનું,ખિતાબ મળે, ભલેને માંગો નહીં. હવા તો ફરે, વધારે ફાંકો નહીં,દશા બગડે, જો એને આંકો નહીં,તારી ચડતી હોય ત્યારે ચેતીને "કાચબા",સીધા સાથે ચાલજે…
ઈશારો એક જ વાર મળે,એને સમજી જવો પડે,માયાવી ને બહુરૂપિયો,પણ ઓળખી લેવો પડે. નાના એવાં સંકેતો જઈ-એક બિંદુમાં મળે,સાંભળી લેવું છઠ્ઠીનું, કે-પાંચ તો ઓછી પડે. હોય પણ સંદેશ એવો કે-તરત ના ઉતરે ગળે,સમજે જે'એને શાનમાં,એને એ "કાચબા" ફળે.... ઈશારો૦ - ૦૮/૦૪/૨૦૨૨ [ઘણીવાર કોઈ અણબનાવ બનતાં પહેલાં એનો એક "અણસાર" આપે છે. એને ઓળખવાનું જરા અઘરું હોય છે પણ…
એવો કેવો હિસાબ કરે,કાલનો સરભર આજ કરે,અહીંનું અહીંયા પૂરું થાશે,એવો શું કામ પ્રલાપ કરે. ધોઈ ધોઈને કેટલું ધોવું,કેટલાં કોઈ જાપ કરે?પાછલાં ભાવનું કોણે જોયું,આ ભવ માત્ર વિલાપ કરે. ભેગું કરવા દેતો નથી કંઈ,છેલ્લે સઘળું રાખ કરે,સાંજ સુધી તો બળ્યા કર્યા,ક્યારે ઓછો તાપ કરે? બોધ નથી ને પૂર્વ કર્મોનો,શેનો પશ્ચાતાપ કરે?આત્મા કકળે એટલો "કાચબા",કોઈને કેમ સંતાપ કરે? - ૩૦/૦૩/૨૦૨૧…
ચૂપ હતાં તો બધાને ગમતાં,રમકડું સમજી અમોને રમતાં,ગરજ અમારી હતી જ્યાં સુધી,આગળ પાછળ અમારી ભમતાં. સૌને જેમ ફાવે એમ કરતાં,શાંતિ સુખ-ચેન અમારાં હરતાં,પૂછો એમને - કેમ પ્રતાડો,ન્હોર મારતા, બચકાં ભરતાં. વિનમ્ર હતાં તે બધાંને નમતાં,શાંતિ વ્હાલી હતી તે ખમતાં,ક્યાં સુધી કોઈ સહન કરે પણ,દરેકની "કાચબા" હોય ને ક્ષમતા. - ૨૮/૦૩/૨૦૨૨ [જ્યાં સુધી અમે ચૂપચાપ લોકોનાં ખેલ જોયાં કર્યા…
જીવન, મૃત્યુ અને મુક્તિ ત્રણેયને જોડતી એક કડી એટલે આત્મા. અને આ આત્મા પણ એવું "ઉખાણું" છે કે જે યુગો યુગોથી વણ ઉકલ્યુ રહ્યું છે, એટલે આ ત્રણેયને પણ બરાબર સમજી શકાયાં નથી...
નદીના પટમાં જો કોઈ મોટો પથ્થર આવી જાય તો એને વહેણની દિશા સહેજ બદલવી પડે છે. એનાંથી એનો પ્રવાસ થોડો લાંબો થઈ જાય, પણ હા, એ અટકતી નથી....