પ્રકૃતિના સૌંદર્ય અને લાલિમાને ઉજાગર કરતી કવિતાઓ
રોજ સવારે નવી આશા લઈને જાઉં છું,રોજ સાંજે એજ નિરાશા લઈને આવું છું. આજે જ હશે એ દી' જેની પ્રતીક્ષા છે,ઊઠતાં બેસતાં એક જ ગાણું ગાઉં છું. બીજ એક સપનાનું વાવ્યું, આંબો કરવાં-પાણી એને પરસેવાનું પાઉં છું. એક નજરમાં મોહિત થઈને દોડી આવે,વારે વારે કેશ કલાપ સજાઉં છું. પાસે રાખી નિરખવો એને મન ભરીને,પાટલે બેસતી ધૂળ સતત હટાવું…
પથ્થરમાં જો ઈશ્વર હોય, તો કોઈ એને ફેંકે છે કેમ?ને એ જો એટલો દયાળુ હોય, તો માથે પડે છે કેમ? વર્ષોની તપસ્યા પછી જ કોઈને મળતો હોય તો,જેને જોઈએ એને રસ્તે રઝળતો મળે છે કેમ? જેને મળે એનો તો ઉદ્ધાર થઈ જાય ને, તો પછી-જેના હાથમાં હોય એનાં વિચારો ભ્રષ્ટ કરે છે કેમ? ધરમના માર્ગે ચાલે એનો ઘોડો…
સાથે રહીને પણ ભેગાં થઈ નથી શકતાં,ટેરવાં, ટેરવાંથી આગળ જઈ નથી શકતાં. પરિચિતોની ભીડમાં પણ નજરો એને શોધે,શું ખોવાયું છે એ કોઈને કહી નથી શકતાં. જ્વાળાઓમાં લપટાયેલા જુએ લાચાર થઈને,ઠંડક કરવાં બાથમાં એમને લઈ નથી શકતાં. બેવ અજાણ્યા અહીં અચાનક ભેગા કેમ થયાં,ગળે ઉતરી જાય એવું બ્હાનું દઈ નથી શકતાં. નજીક જે લાવ્યો આજે, કાલે ભેગાં કદાચ કરે,ઝેર…
હવામાં ઉડાય, આમ વાંધો નહીં,ઉડી જવાય, જો દોરી બાંધો નહીં.હવા ભરીને જ, ઊંચે ઉડાય આમ તો,પડી જવાય, જો કાણું સાંધો નહીં. હવા ભરાય, જો ભ્રમ ભાંગો નહીં,ફૂલી જવાય, જો ખીંટે ટાંગો નહીં,ભારી થઈને 'હલકાં' થઈ ગયાનું,ખિતાબ મળે, ભલેને માંગો નહીં. હવા તો ફરે, વધારે ફાંકો નહીં,દશા બગડે, જો એને આંકો નહીં,તારી ચડતી હોય ત્યારે ચેતીને "કાચબા",સીધા સાથે ચાલજે…
ધીરજની પરીક્ષા બહુ થઈ, હવે પરિણામ દે,તારાથી થાય તો કર, નહીં તો મુંજને કમાન દે. સામર્થ્ય ના તારા, તેં બહુ ફૂંક્યા છે બણગા,લોઢું તપ્યું છે લાલચોળ, તક છે, પ્રમાણ દે. એવું નથી કે અવસર, તને પૂરતો મળ્યો નથી,સત્યનો કર સ્વીકાર, ને નિષ્ફળ,ખુદને કરાર દે. પ્રયન્ત કર તો જીવ રેડીને, એ કે'વાનું શું?રસ્તો નહીં બસ દાનત બદલ, ફરજ પર…
ધાર્યુ ધણીનું થાય,તો દોષ કોને દેવાય?સમય, ભાગ્ય કે કર્મનું,ઠીકરું કોનું ફોડાય? પ્રયન્ત કરીશ, કોઈ કહો તો-લખ્યું એનું બદલાય?રોટલો રળ્યે મળે નહીં, તો-સ્વર્ગની કામના કરાય? કમાન જો હોય હાથમાં એનાં,યોજના મારાથી ઘડાય?એનાથી પાર પડે નહીં, તો-"કાચબા" કોને કહેવાય? - ૧૩/૦૪/૨૦૨૨ [જે કંઈ થાય એ બધું એનાં જ ઈશારે થાય, એની મરજીથી જ થાય અને એ ઈચ્છે એવું અને એટલું…