સામાજિક સંદેશ આપતી અથવા રીતિ-રિવાજોની ચર્ચા કરતી કવિતાઓ
રમત રમતમાં ખેલ કરી જાય છે લોકો,લાગણીઓ સાથે રમી જાય છે લોકો. ઉમળકા સાથે રોજ આવીને ભેટે, ને-હાથમાંથી અચાનક સરી જાય છે લોકો. ભીડ ચીરીને કોઈ ઉતરી જાય મનમાં,નીકળીને ભીડમાં ભળી જાય છે લોકો. મીઠેરો સાદ દઈ દોડાવે અંધારે,ગોઠવીને છટકું પુરી જાય છે લોકો. વર્ષોના વાયદે કરાવે સહાયતા પણ-પહેલાં જ પોકારે ફરી જાય છે લોકો. આંખો ઢાંકીને જાણે…
થોડી શરમ જો રાખી હોત,સંબંધમાં કંઈક તો બાકી હોત, વાત રહી જાત દીવાલોમાં,તુમાખી જો તેં ત્યાગી હોત. ભૂલ તારી તું સમજી જાત,વગર માંગે પણ માફી હોત. લાજ રહી જાત બે આંખોની,મળેતો ભલેને ત્રાંસી હોત. તુંય ફાવત નહીં જો કાશ-અમે શીખી ચાલાકી હોત. અસહ્ય થાય છે વિશ્વાસઘાત,નહીંતર કોણ એકાકી હોત. માયાળું હોત ન "કાચબા" તો,દુનિયા આખી વૈરાગી હોત. -…
ચુપ તું થઈ ગયો, ને તકલીફ મારે પડી ગઈ,ઉપેક્ષા આ તારી મને ભારે પડી ગઈ. અટપટા તો હતાં જ રસ્તા, પહેલેથી જીવનમાં,અમાવસની રાત પણ પનારે પડી ગઈ. અજવાળું કરવા અંતરને, દીવો કર્યો નાનકો,ભડકો થયો ને છત પર મેશ ઝારે પડી ગઈ. પરીક્ષાનો મારો એવો સતત ચાલ્યા કર્યો કે-આદત હવે ચાલવાની ધારે પડી ગઈ. પડકારો તો હતાં જ સામે,…
અત્યાર સુધીમાં કંઈ કેટલાંય ધનપતિઓ અને કુબેરો થઈ ગયાં હશે, પણ ઈતિહાસમાં માત્ર કંઈક ભામાશાઓ જ અમર થઈ શક્યાં કે જેમણે પરોપકાર અર્થે "નિઃસ્વાર્થ" ભાવે એ સંપત્તિનો સદુપયોગ લોક કલ્યાણ અર્થે કર્યો….
અરે...હું તને ધ્યાનથી જ સાંભળું છું, બોલને જે કહેવું હોય તે... લે બસ, તું કહેતો હોય તો બધાં કામ બાજુ પર મુકી દીધાં... "હા,..બોલ" હવે શું કહેવું છે?...
આમ ક્યાં સુધી આશંકા અને અનુમાન પર ભવિષ્યને લટકતું રાખશું. એક વાર પ્રયોગ કરી જોઈએ તો ખબર પડે શું પરિણામ આવે છે. બોલ “શું કહે છે?” અખતરો કરી જોવો છે?...