ઉછળતો આ કંદોરો કાબુમાં રાખો,
કાઢીને ગજરાને બાજુમાં રાખો,
પાલવને ખોસીને રાખો કમરમાં,
કયા મોઢે ક્હો લાજ આંખુંમાં રાખો.
ત્રાંસી નજરથી જોવાનું ના રાખો,
અમારાથી કશુંયે છાનું ના રાખો,
આવીને કહીદો જે દાબ્યું હોય દિલમાં,
છેડવાનું તમને, કોઈ બા’નું ના રાખો.
વારે ને વારે કે’વાનું ન રાખો,
ટોળાંની વચ્ચે રે’વાનું ન રાખો,
નામ હોય “કાચબો” તો સંયમની મારી,
કાયમ, પરિક્ષા લેવાનું ન રાખો.
– ૨૧/૧૦/૨૦૨૧
[તમે તમારી જાતને શું સમજો છો? અરે..તમે અમને શું સમજો છો? પહેલાં તો અમને ઉશ્કેરો છો અને પછી એવી આશા રાખો છો કે અમે કાબુમાં રહીએ. પણ તમે જ કહો આટલી બધી “ઉશ્કેરણી” પછી કોઈ માણસ કઈ રીતે કાબૂમાં રહે?]
વાહ.. વાહ… જબરજસ્ત 👌👌👌
સરસ રચના.
વાહ
આહાહા…. તમારા નખરાં કાબુમાં રાખો, પછી અમને કહો કે નજર કાબુમાં રાખો