નીકળી પડ્યાં છો આ મોટા ઉપાડે,
ક્યાં સુધી ટકશો આ તપતાં ઉનાળે.
બંને ક્ષણિક છે હો જુસ્સો કે ગુસ્સો,
પાણીમાં પરપોટા આવે ઉકાળે.
ખોટું નથી કાંઈ કરવામાં સાહસ,
વંટોળ સીધાંને જડથી ઉખાડે.
ક્યારે ખબર નહીં શિખર પર એ પહોંચે,
પહેલાં પગથિયે જે સિક્કો ઉછાળે
વાસંતી લહેરો પર ઉડે છે કાગળ,
પંખીને તો એની પાંખો ઉડાડે.
પથરાને જઈને જરા કોઈ કહેજો,
ઠળિયાને અંદરનો અંકુર ઉગાડે.
– અમિત ટેલર, ૨૫/૦૮/૨૦૨૨
જોરદાર કટાક્ષ