અળખામણું

You are currently viewing અળખામણું

ચૂપ હતાં તો બધાને ગમતાં,
રમકડું સમજી અમોને રમતાં,
ગરજ અમારી હતી જ્યાં સુધી,
આગળ પાછળ અમારી ભમતાં.

સૌને જેમ ફાવે એમ કરતાં,
શાંતિ સુખ-ચેન અમારાં હરતાં,
પૂછો એમને – કેમ પ્રતાડો,
ન્હોર મારતા, બચકાં ભરતાં.

વિનમ્ર હતાં તે બધાંને નમતાં,
શાંતિ વ્હાલી હતી તે ખમતાં,
ક્યાં સુધી કોઈ સહન કરે પણ,
દરેકની “કાચબા” હોય ને ક્ષમતા.

– ૨૮/૦૩/૨૦૨૨

[જ્યાં સુધી અમે ચૂપચાપ લોકોનાં ખેલ જોયાં કર્યા ત્યાં સુધી બધાને બહુ સારાં લાગ્યાં, પણ જ્યારથી અમારાં હક માટે અમે લડવા માંડ્યા ત્યારથી બધાનાં “અળખામણાં” થઈ ગયાં છીએ…]

આ કવિતા ને મિત્રો સાથે શેર કરો
Subscribe
Notify of
guest
3 પ્રતિભાવો
Inline Feedbacks
View all comments
માલિની
માલિની
13-Apr-23 4:05 PM

જોરદાર

Ishwar panchal
Ishwar panchal
01-Aug-22 9:15 PM

મનુષ્યના સ્વાર્થ માટે ઘણું સંશોધન જરૂરી છે. જેમાંથી કવિએ થોડો પ્રકાશ નાખ્યો છે.
અતિઉત્તમ….

મનોજ
મનોજ
01-Aug-22 10:14 AM

ખુબ જ સુંદર કવિતા, કડવી વાસ્તવિકતા દર્શાવી.