અપકારી

You are currently viewing અપકારી

તારું તારું બધું કરી લે, મારો વિચાર કાં નથ્ કરતો?
સહારો આપણે એક બીજાનાં, એવો વિચાર કાં નથ્ કરતો?

ઊંચા ઊંચા બંગલા બાંધ્યા, આરસ કર્યા એનાં પગથ્યે,
એ આરસ પર બાળ થરથરે, એનો ઉપાય કાં નથ્ કરતો?

સૂકા મેવા, દૂધ ને માવા, ઘી નાં લાડુ તમારે ખાવા,
ખાલી મારી થાળી ખખડે, એને મૂંગી કાં નથ્ કરતો?

કળશ સોનાનાં, ધજા રેશમી, કેવી બનાવે છટા વેશની,
દાનપેટી ભરી લે તારી, ગજવું મારું કાં નથ્ ભરતો?

ભોગ-વિલાસો તારે કરવા, ફાળા એનાં મારે કરવા ,
મારાં ફાળે ફાલ્યો છે તું, એનો સ્વીકાર કાં નથ્ કરતો?

“કાચબા” હું માંગીને લાવું, ત્યારે તારી ઝોળી ભરાવું,
એટલો મોટો શાહુકાર છે તો, તારી જાતે કાં નથ્ કરતો?

– ૦૩/૦૮/૨૦૨૧

આ કવિતાને મિત્રો સાથે શેર કરો

Leave a Reply

This Post Has 5 Comments

  1. Sagar Vaishnav

    એકદમ સચોટ અને ચોટદાર અભિવ્યક્તિ રજુ કરી છે…ખુબ ખુબ સરસ…

  2. યક્ષિતા પટેલ

    વાહ..જોરદાર રચના…
    એવી જ જોરદાર અને ધારદાર વાત કરી..
    ખૂબ ખૂબ ખૂબ સરસ…

  3. Nita anand

    અદભુત…. ખુબ ખુબ સુંદર રચના
    👌👌👌👌👌

  4. Ishwar panchal

    તમારી કલમ એક વિચારધારા છે અને અમારા માટે આત્મસંતોષ નું કારણ હોય છે જે અમારા વિચારો નુ
    સમર્થન કરે છે.અદભૂત રચના.

  5. Mulraj

    બહુ જ સરસ !