તેરે યે ઉજાલે અબ મેરે કિસ કામકે,
દીયે જબ કી આંખો કે બુઝા હી દિયે હૈં,

વો તિતલી, વો બગિયા, વો ગાલોંકી લાલી,
અરમાન સારે દિલ સે, મીટા ભી દિયે હૈં.

ધડકન-ઓ-દિલ કો ભી કર દિયા કિનારા,
વો યાદોં કે કારવાં ભૂલા ભી દીયે હૈં,

યે દૌલત, યે શોહરત, યે મેહેલોં મિનારે,
ઔર યે શાનો શૌકત, લુટા ભી દીયે હૈં.

વાદોં ઈરાદોં કો, દે ડાલી, ચીંગારી,
રાખ ઉસકી પાની મેં બહા ભી દીયે હૈં,

ભૂલા દીયા “કછૂએ”, ઔર દે દી હૈ રુખસદી,
ખત તેરે પ્યાર ભરે, જલા ભી દીયે હૈં.

———–

तेरे ये उजाले, अब मेरे किस कामके,
दीये जबकी आंखोंके, बुझा ही दिये हैं।

वो तितली, वो बगिया, वो गालोंकी लाली,
अरमान सारे दिलसे, मिटा भी दिए हैं।

धड़कन-ओ-दिलको भी, कर दिया किनारा,
वो यादों के कारवां, भूला भी दिए हैं।

ये दौलत, ये शोहरत, ये महल-ओ-मीनारें,
और ये शानो शौकत, लूटा भी दिए हैं।

वादों इरादों को, दे डाली चिंगारी,
राख उसकी पानीमें बहा भी दिए हैं।

भूला दिया “कछुए”, और दे दी हे रुखसदी,
खत तेरे प्यार भरे, जला भी दिए हैं।

– 28/04/2021