સમય મળે તો વિચાર કરૂં,
તારી ઉદાસીનોય ઉપચાર કરૂં,
નવરો પડું જો દુનિયાદારી માંથી,
વાતો તને પણ બે-ચાર કરૂં.
આપવા લેવાનો જમાનો છે,
કહેતો હોય તો વ્યાપાર કરું.
મારાં નો પહેલાં કરી લેવાં દે,
તારાં દુઃખોનો પણ પ્રચાર કરું.
સંસારમાં શું ઓછો છે, હજી –
કેટલો અત્યાચાર કરું?
આમ તને કોઈ સાંભળે નહીં,
બોલ કોને લાચાર કરું?
તું તો પૂછ “કાચબા” કેમ છે?
હું એકલો શિષ્ટાચાર કરું?
– ૩૧/૦૧/૨૦૨૨
ધ્યાનમાં છે જ….જિંદગીમાં આ શબ્દ ખૂબ સાભરવામાં આવે છે.અને આમ કહેનાર પોતાને ખૂબ
મહાન માને છે.
રચનામાં સ્વાર્થ વૃત્તિ નું સાક્ષાત રૂપ પ્રતિબિંબ થાય છે.
બાકી (ધ્યાનમાં છે જ ને) માંથી કોઈ ખાસ આશા રાખવી નહિ.