પ્રત્યેક કવિતા સાથે, એક પ્રસંગ જોડાયેલો હોય છે,
કોઈ હસીને વળગેલો, કોઈ રડીને તરછોડાયેલો હોય છે.

ઉતાર-ચડાવ આવતા રહે છે, જીવનમાં દરરોજ,
ક્યારેક હાથ છૂટો, ક્યારેક પગ, જકડાયેલો હોય છે.

મળતા રહે છે કાયમ, કડવા-મીઠા પાત્રો,
કોઈ ઉત્સાહી મળે, તો કોઈ, અકળાયેલો હોય છે.

સમય ચાલ્યા કરે નિરંતર, એના નિર્ધારિત પથ પર,
અનુભવ જીવનનો, રસ્તા પર પથરાયેલો હોય છે.

શબ્દો નીકળે છે આપોઆપ, કલમ માંથી ત્યારે,
હૃદયનો તાર જયારે સ્યાહી સાથે, જોડાયેલો હોય છે.

ઉતરી આવે છે સીધો ટેરવે, અનંતના ગર્ભ માંથી,
એક રૂમાલ જાણે રેશમી, પથરાયેલો હોય છે.

ના પૂછો મને કે પ્રેરણા આવે છે ક્યાંથી ?
“કાચબો” ગોપનીયતાના વચનમાં બંધાયેલો હોય છે.

– ૩૧/૧૨/૨૦૨૦